رویــم و خـــانـــه بـــگـــیــریــم پـــهـــلـــوی دریــاکه داد اوسـت جـواهر که خـوی اوسـت سـخـابـدان کـه صـحـبـت جـان را همـی کـنـد همـرنـگز صـحـبــ…
رویــم و خـــانـــه بـــگـــیــریــم پـــهـــلـــوی دریــا | که داد اوسـت جـواهر که خـوی اوسـت سـخـا |
بـدان کـه صـحـبـت جـان را همـی کـنـد همـرنـگ | ز صـحـبــت فـلـک آمـد سـتــاره خـوش سـیـمـا |
نه تن به صحبت جان خوبروی و خوش فعل ست | چه می شود تـن مسکین چو شد ز جـان عذرا |
چــو دســت مـتــصــل تــوســت بــس هـنـر دارد | چــو شــد ز جــســم جـــدا اوفــتـــاد انــدر پـــا |
کـجــاسـت آن هـنـر تــو نـه کـه هـمـان دسـتــی | نــه ایـن زمــان فــراق ســت و آن زمــان لــقــا |
پـــس الـــلـــه الـــلــه زنــهــار نــاز یــار بـــکـــش | کـــه نــاز یــار بـــود صـــد هــزار مـــن حـــلـــوا |
فـــراق را بــــنـــدیـــدی خــــدات مـــنـــمـــا یـــاد | کـه ایـن دعـاگـو بــه زیـن نـداشــت هـیـچ دعـا |
ز نـفــس کــلـی چــون نـفــس جــزو مـا بــبــریـد | بــه اهــبـــطــوا و فــرود آمــد از چــنــان بـــالــا |
مــثــال دســت بــریـده ز کــار خــویـش بــمــانــد | کـه گـشـت طـعـمـه گـربـه زهـی ذلـیـل و بــلـا |
ز دسـت او همه شـیران شـکـسـتـه پـنجـه بـدند | که گربه می کشدش سو به سو ز دست قضا |
امــیــد وصــل بـــود تـــا رگــیــش مــی جــنــبـــد | کــه یـافــت دولـت وصــلـت هـزار دســت جــدا |
مــدار ایـن عــجــب از شــهـریـار خــوش پــیـونــد | کـه پــاره پــاره دود از کـفـش شـدسـت سـمـا |
شـــه جـــهــانـــی و هــم پـــاره دوز اســـتـــادی | بـــکــن نــظــر ســوی اجــزای پـــاره پـــاره مــا |
چو چنگ ما بـشکستـی بـساز و کش سوی خود | ز الـسـت زخـمـه هـمـی زن هـمـی پـذیـر بـلـا |
بــــلـــا کـــنـــیـــم ولـــیـــکـــن بـــلـــی اول کـــو | کـه آن چــو نـعـره روحــســت ویـن ز کـوه صـدا |
چـو نـای مـا بـشـکـسـتـی شـکـسـتـه را بـربـنـد | نــیــاز ایــن نــی مــا را بــبــیــن بــدان دم هــا |
کــه نــای پــاره مــا پــاره مــی دهــد صــد جــان | کــه کــی دمـم دهـد او تــا شــوم لـطــیـف ادا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج