گرفـت ازسـرخـم خـشـت پـیر بـاده فروشچـــراغ عــیــش بـــرون آمــد از تـــه ســرپـــوشز حــرف تــلـخ مـلـامـتــگـران نـیـنـدیـشــدبـه گوش هرکـه رسـیده …
| گرفـت ازسـرخـم خـشـت پـیر بـاده فروش | چـــراغ عــیــش بـــرون آمــد از تـــه ســرپـــوش |
| ز حــرف تــلـخ مـلـامـتــگـران نـیـنـدیـشــد | بـه گوش هرکـه رسـیده اسـت بـانگ نوشـانوش |
| هـزار خــرقــه آلــوده را بــه قــیـمـت مـی | گـــرفـــت ازره انـــصـــاف پـــیـــر بــــاده فـــروش |
| زجـوش کم نشود آب بـحـر ،دل خـوش دار | مـکـن چـودیـگ تــنـک ظـرف کـوتــهـی درجـوش |
| بـــه آفــتـــاب رســانــیــده ایــم پـــرتــو را | ز بـــاد صـــبـــح نــگـــردد چـــراغ مــاخـــامــوش |
| تـرا که بـهره زنوش است نیش چون زنبـور | ازیـن چـه سـودکـه داری هـزار چـشـمـه نـوش؟ |
| در آفــتــاب قــیـامــت عــرق نــمــی ریـزد | ز بــار خــلـق نـدزدد کــســی کــه ایـنـجــا دوش |
| مخور به هیچ دل زار و هرچه خواهی خور | بپوش چشم خود از عیب و هرچه خواهی پوش |
| ز جـوش لاف دل چـشـمه ها تـهی گـردید | درین دو هفـتـه کـه دریای مـانـشـسـت ازجـوش |
| فـغـان که تـشـنه لبـان سـخـن نمی دانند | کــه کــار تــیـغ دو دم مـی کــنـدلــب خــامــوش |
| خـموش بـگذر ازین خـاکدان چـو سایه ابـر | مـکـن چـو سـیـل ز پــسـت و بــلـنـد راه خـروش |
| شـراب تـلـخ کـجـا چـاره تـو خـواهـد کـرد؟ | تـــراکـــه نــالــه صـــائب نــمــی بـــرد از هــوش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
