کسـی که روی تـو دیدسـت حـال من داندکـه هر که دل بـه تـو پـرداخـت صـبـر نتـواندمگر تو روی بپوشی و گر نه ممکن نیستکـه آدمـی کـه تـو بــیـنـد نـظـر بــپـ…
| کسـی که روی تـو دیدسـت حـال من داند | کـه هر که دل بـه تـو پـرداخـت صـبـر نتـواند |
| مگر تو روی بپوشی و گر نه ممکن نیست | کـه آدمـی کـه تـو بــیـنـد نـظـر بــپــوشـانـد |
| هر آفریده که چشمش بـر آن جـمال افتـاد | دلـش بـبـخـشـد و بـر جـانـت آفـرین خـواند |
| اگر بـه دسـت کند بـاغـبـان چـنین سـروی | چه جای چشمه که بر چشم هات بنشاند |
| چـه روزهـا بــه شـب آورد جـان مـنـتــظـرم | بـه بــوی آن کـه شـبـی بــا تـو روز گـردانـد |
| بـه چـنـد حـیلـه شـبـی در فـراق روز کـنم | و گـر نـبـینـمـت آن روز هـم بـه شـب مـانـد |
| جـفا و سـلطنتـت می رسـد ولی مپـسند | کــه گــر ســـوار بـــرانــد پـــیــاده درمــانــد |
| بـه دسـت رحـمتـم از خـاک آسـتـان بـردار | کـه گـر بـیفـکـنـیم کـس بـه هیچ نـسـتـانـد |
| چه حاجتـست بـه شمشیر قتل عاشق را | حـدیث دوسـت بـگویش که جـان بـرافشاند |
| پـیام اهل دلست این خـبـر که سعدی داد | نه هر کـه گـوش کـنـد مـعـنی سـخـن داند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
