گـر دسـت رسـد روزی در پـات سـرافـشـانـمهــر چــنــد نــثـــارت را لــایــق نــبـــود جـــانــمپـیش گـل سـیمـینت چـون شـاخ خـزان دیدهبــا ایـن هـمـه بـ…
| گـر دسـت رسـد روزی در پـات سـرافـشـانـم | هــر چــنــد نــثـــارت را لــایــق نــبـــود جـــانــم |
| پـیش گـل سـیمـینت چـون شـاخ خـزان دیده | بــا ایـن هـمـه بــی بــرگـی از بــاد زرافــشــانـم |
| گـفـتــم کـه بــجـمـعـیـت چـون آب روانـم کـن | بـادی کـه هـمـی داری چـون خـاک پـریـشـانـم؟ |
| شکر از تو بدین نعمت ذکریست که کم گویم | صـبـر از تـو بـدین طـاقـت کـاریسـت کـه نـتـوانـم |
| در کــار تــو از یــاران هــیــچــم مــددی نــایـد | ای جــمــلــه مــدد از تــو مــگــذار بــدیـشــانــم |
| گر عـشـق بـیک بـازی صـد جـان بـبـرد از من | دست آن منست ای جان چون با تو همی مانم |
| زآن صــورت جــان پــرور یـادم دهـد ای دلـبــر | هر نقش که می بـینم هر حـرف که می خـوانم |
| چــون ابــر بــسـی بــودم گـریـان ز فـراق تــو | ای گـل بــوصـال خـود چــون غـنـچـه بــخـنـدانـم |
| شــاهـیـن جــهـانـگـیـری از دام بــرون رفـتــه | بـا دسـت نـمـی آیی چـنـدانـت کـه مـی خـوانم |
| مـن بــلـبـلـم و هـرگـز زیـن شـهـره نـوانـکـنـد | بــی بــرگـی شـاخ گـل خـامـش بــزمـسـتــانـم |
| من در طـلب وصـلت چـون سـیف نیم خـاکی | ریــگــم، نــتـــوان کــردن ســـیــراب بـــبـــارانــم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
