دلـی کـه خــانـه زنـبــور شــد ز پــیـکــانـششـفای خـسـتـه دلان اسـت شیره جـانشبـه خـون خود نکند کشتـه اش دهن شیرینز بـس که تـشنه خـون اسـت تـیغ مژگان…
| دلـی کـه خــانـه زنـبــور شــد ز پــیـکــانـش | شـفای خـسـتـه دلان اسـت شیره جـانش |
| بـه خـون خود نکند کشتـه اش دهن شیرین | ز بـس که تـشنه خـون اسـت تـیغ مژگانش |
| بـغیر عـشـق کدامین محـیط خـونخـوارسـت | که دسـت، پـنجـه مرجـان شـود زدامانش ؟ |
| امـیـد گــوهـر ســیـراب ازیـن مــحــیـط مـدار | که غیر چـین جـبـین نیست مد احـسـانش |
| نـفــس گـداخــتــگـانـنـد مـوجــهـای ســراب | کـه شـسـتـه اند زجـان دسـت دربـیابـانش |
| بـسـاز بــا جـگـر تـشـنـه هـمـچـو اسـکـنـدر | نـظــر ســیـاه مــگــردان بــه آب حــیـوانـش |
| به سرمه دل شب چشم خویش روشن دار | که تیغ سینه شکافی است صبح خندانش |
| ز مــیــر قـــافـــلــه عـــشـــق، رحـــم مــدار | که پـر ز یوسف مصری است چـاه نسیانش |
| زخــوان چــرخ فــرومـایـه دســت کــوتــه دار | که قـدر خـود شـکـند هرکه بـشـکـند نانش |
| بــه صــدق هــرکــه بــرآورد دم ز دل صــائب | چـو صبـح ،مشـرق خـورشید شـدگریبـانش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
