چـندانک خـواهی جـنگ کـن یا گرم کن تـهدید رامـی دان کـه دود گـولـخـن هـرگـز نـیـاید بـر سـمـاور خـود بـرآید بـر سـمـا کـی تـیره گـردد آسـمانکـز دود آور…
| چـندانک خـواهی جـنگ کـن یا گرم کن تـهدید را | مـی دان کـه دود گـولـخـن هـرگـز نـیـاید بـر سـمـا |
| ور خـود بـرآید بـر سـمـا کـی تـیره گـردد آسـمان | کـز دود آورد آســمـان چــنـدان لـطــیـفـی و ضــیـا |
| خـود را مرنجـان ای پـدر سـر را مکوب اندر حـجـر | بـا نقـش گـرمابـه مکـن این جـملـه چـالیش و غـزا |
| گـر تـو کـنـی بــر مـه تـفـو بـر روی تـو بــازآیـد آن | ور دامـن او را کـشـی هـم بــر تـو تــنـگ آیـد قـبــا |
| پـیش از تـو خامان دگر در جـوش این دیگ جـهان | بــس بــرطـپـیـدنـد و نـشـد درمـان نـبــود الـا رضـا |
| بــگـرفـت دم مـار را یـک خــارپــشــت انـدر دهـن | سـر درکـشـیـد و گـرد شـد مـانـنـد گـویی آن دغـا |
| آن مـار ابـلـه خـویش را بـر خـار می زد دم بـه دم | ســوراخ ســوراخ آمــد او از خــود زدن بــر خــارهـا |
| بی صبر بود و بی حیل خود را بکشت او از عجل | گـر صـبـر کـردی یک زمان رسـتـی از او آن بـدلـقـا |
| بـر خـارپـشـت هـر بـلـا خـود را مـزن تـو هم هـلـا | ساکن نشین وین ورد خوان جاء القضا ضاق الفضا |
| فـرمـود رب الـعـالـمـین بـا صـابـرانـم هـمـنـشـین | ای هـمـنـشــیـن صــابــران افـرغ عـلـیـنـا صـبــرنـا |
| رفــتــم بــه وادی دگـر بــاقـی تــو فـرمـا ای پــدر | مر صـابـران را می رسـان هر دم سـلـامی نو ز مـا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
