فــرامــش کــرد جـــان تـــو تـــمــاشــاگــاه اعــلــی راکـه خـاکـش دام دل بـاشـد نـگـارسـتـان دنـیـی رامـنـه رخـت انـدریـن ویـران کـه در خـلـد بــری…
| فــرامــش کــرد جـــان تـــو تـــمــاشــاگــاه اعــلــی را | کـه خـاکـش دام دل بـاشـد نـگـارسـتـان دنـیـی را |
| مـنـه رخـت انـدریـن ویـران کـه در خـلـد بــریـن رضـوان | بـشـارت مـی دهـد هـردم بـتـو فـردوس اعـلـی را |
| بــخــارســتــان دنـیـا در مـکـن بــا هـر خــس آمـیـزش | کـه دولـت بـهـر تـو دارد پـر از گـل بــاغ عـقـبـی را |
| تــو انــدر تــیـه دنــیـایـی چــو اســرایـیـلــیـان حــیـران | عـجـب بـاشـد که نفروشـی بـتـره من وسـلوی را |
| بــرو عــلــم پــیـمـبــر را مـســلــمــان وار تــابــع شــو | که تـرسـایان ز جـهل خـود خـدا گفتـند عیسـی را |
| بـــدســتـــار و بـــدراعــه نــبـــاشــد قــیــمــت عــارف | کـه عـزت زآسـتـین نـبـود یـد بـیـضـای مـوسـی را |
| چــو ابــراهـیـم اگـر مـردی بــت آزر شــکــن، تــا کــی | چو صورت بـین بـی معنی پـرستـی نقش مانی را |
| بـــرســم صــورت آرایــان بـــرای چـــشــم رعــنــایــان | چو تو پیراهنی شستی نجس شد جامه تقوی را |
| اگــر تــو تــرک جــان نــکــنـی کــمــال او نـگــردد کــم | وگر حاجـی بـزی نکشد چـه نقصان عید اضحی را |
| مــکــن چــون طــالــب دنــیــا جــهــان صــورت آبــادان | کـه در ویـرانـی صــورت بــیـابــی گـنـج مـعـنـی را |
| ورای دوست اندر دل بت است ای خواجه محوش کن | کـه اندر کـعـبـه نپـسـندد مسـلمان لات و عـزی را |
| مـکـن گـر شـاه و سـلـطـانـی بــظـلـم و جـور ویـرانـی | که تـا اکنون اثـر مانده اسـت عدل آبـاد کسـری را |
| چـو رهبـر نیسـت ای ره رو تـمـسـک کـن بـشـعـر من | چـو در ره قایدی نبـود عصا چـشم است اعمی را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
