تــا خــیـل غــمــش در دل نــاشــاد مــن آمــدهر جـا کـه دلـی بـود بـه امـداد من آمدســودای ســر زلـف کــمـنـدافــکــن ســاقــیسیلی است که در کندن بـن…
| تــا خــیـل غــمــش در دل نــاشــاد مــن آمــد | هر جـا کـه دلـی بـود بـه امـداد من آمد |
| ســودای ســر زلـف کــمـنـدافــکــن ســاقــی | سیلی است که در کندن بـنیاد من آمد |
| هـر سـیل کـه بـرخـاسـت ز کـهسـار مـحـبـت | اول بـــه در خـــانـــه آبــــاد مـــن آمـــد |
| هـر جـا کـه بـیـان کـرد کـسـی قـصـه یـوسـف | حـال دل گـم گـشـتـه خـود یاد من آمـد |
| هر شب که فلک زان مه بی مهر سخن گفت | یـک شـهـر بـه فـریـاد ز فـریـاد مـن آمـد |
| زلفش بـه عدم گر کشـدم هیچ غمی نیسـت | کـاین سـلسـله سـرمایه ایجـاد من آمد |
| از چـــنــگــل شـــاهــیــن اجـــل بـــاک نــدارد | هـر صـید کـه در پـنـجـه صـیاد مـن آمـد |
| پـیـداسـت کـه از آب بــقـا خـضـر نـدیـده سـت | آن فـیض کـه از خـنـجـر جـلـاد مـن آمـد |
| فــریـاد کــه داد از ســتــمــش مـی نـتــوان زد | بــیـدادگــری کــز پــی بــیـداد مـن آمـد |
| یــک آدم عـــاقــل نــتـــوان یــافــت فــروغـــی | شهری که در آن شوخ پری زاد من آمد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
