ســر بــر گـریـبــان درســت صـوفـی اسـرار راتــا چـه بــرآرد ز غـیـب عـاقـبــت کـار رامی که به خم حقست راز دلش مطلق ستلیک بر او هم دق ست عاشق بیدار را…
ســر بــر گـریـبــان درســت صـوفـی اسـرار را | تــا چـه بــرآرد ز غـیـب عـاقـبــت کـار را |
می که به خم حقست راز دلش مطلق ست | لیک بر او هم دق ست عاشق بیدار را |
آب چــو خــاکــی بـــده بـــاد در آتــش شــده | عشق بـه هم بـرزده خـیمه این چـار را |
عشق که چـادرکشان در پـی آن سرخـوشان | بــر فـلـک بــی نـشـان نـور دهـد نـار را |
حــلــقــه ایــن در مــزن لــاف قــلــنــدر مــزن | مـرغ نـه ای پــر مـزن قـیـر مـگـو قــار را |
حــرف مـرا گـوش کــن بــاده جــان نـوش کـن | بـیخود و بی هوش کن خاطر هشیار را |
پــیــش ز نــفــی وجــود خــانــه خــمــار بــود | قـبــلـه خــود سـاز زود آن در و دیـوار را |
مسـت شود نیک مسـت از می جـام السـت | پـر کـن از مـی پـرسـت خـانه خـمـار را |
داد خـداوند دین شمس حـق ست این بـبـین | ای شـده تـبـریـز چـیـن آن رخ گـلـنـار را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج