هر جـان که بـر لب آمد، واقف از آن دهان شـدهر سـر کـه از مـیان رفـت، آگـاه از آن میان شـدهـر دوسـتـی کـه کـردم تــاثـیـر دشـمـنـی دادهـر خــون دل کـه خ…
| هر جـان که بـر لب آمد، واقف از آن دهان شـد | هر سـر کـه از مـیان رفـت، آگـاه از آن میان شـد |
| هـر دوسـتـی کـه کـردم تــاثـیـر دشـمـنـی داد | هـر خــون دل کـه خــوردم از دیـده ام روان شــد |
| سنبـل ز بوی زلفت بی صبـر و بی سکون شد | نـرگـس بـه یـاد چـشـمـت رنـجـور و نـاتـوان شـد |
| در وصــف تــار مــویـت یـک مــو بــیـان نـکــردم | بــا آن کـه در تــکــلـم هـر مـوی مـن زبــان شــد |
| از لــعــل پــر فــســونــت گــویــا شــدیـم، آری | گـر سـامری تـو بـاشـی گوسـاله می تـوان شـد |
| پــای طــلـب کـشــیـدم از کـعـبــه و کـلـیـســا | روزی کـه سـجـده گـاهـم آن خـاک آسـتـان شـد |
| دیـدی کــه زاهـد شــهـر در کــوی شــاهـد مـا | دی لـاف ســلـطـنـت زد، امـروز پــاســبــان شـد |
| در دور چشم ساقی بخت جوان کسی راست | کـز فـیـض جـام بــاقـی پــیـرانـه سـر جـوان شـد |
| فـرش طـرب بــگـســتــر چــون بــاد نـوبــهـاری | فـراش بـوسـتـان گـشـت نقـاش گـلسـتـان شـد |
| از دولـــت گـــدایــی کـــردیــم پـــادشـــاهـــی | هـر کـس کـه بـنـدگـی کـرد آخـر خـدایگـان شـد |
| در گـلـشــن مـحــبــت مـنـعـم ز نـالـه کـم کـن | خـاموش کی نشیند مرغی که نغمه خـوان شـد |
| گـفـتـی ز گـریه یـک دم فـارغ نـشـین فـروغـی | برهم نمی توان زد چشمی که خون فشان شد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
