گر بـه ظاهر جـسـم را روشن گهر می پـروردبـر امید کـاسـتـن همـچـون قـمـر می پـروردبـیـکـسـان را مـی کـنـد گـردآوری حـفـظ الـهزال را ســیـمـرغ زیـر بــال…
| گر بـه ظاهر جـسـم را روشن گهر می پـرورد | بـر امید کـاسـتـن همـچـون قـمـر می پـرورد |
| بـیـکـسـان را مـی کـنـد گـردآوری حـفـظ الـه | زال را ســیـمـرغ زیـر بــال و پــر مـی پــرورد |
| از نگاه گرم معـشـوق اسـت دل را آب و تـاب | لـعـل را خـورشـید تـابـان از نظـر مـی پـرورد |
| از حرام آن کس که آرد نعمت الوان به دست | خـون فـاسـد را بــرای نـیـشـتـر مـی پــرورد |
| از بـزرگان روی دل بـا زیردستـان عیب نیست | زیـر دامـن کـبــک را کـوه و کـمـر مـی پـرورد |
| گـلـشـن آرایی کـه دارد از بـصـیرت بـهـره ای | سـرو را بـیـش از درخـت پـرثـمـر مـی پـرورد |
| می کند ایام کاهش را بـه خود چـون مه دراز | هر تهی مغزی که تـن را بـیشتـر می پـرورد |
| انــدکــی دارد خــبــر از اشــک دردآلــود مــن | هر که طفلی را بـه صد خون جگر می پرورد |
| چـرخ سـنگـین دل کـنـد آهن دلـان را تـربـیت | بــیـضــه فــولـاد تــیـغ بــدگــهـر مـی پــرورد |
| پشت آیینه است صائب زنگیان را پـرده پوش | چرخ از آن پیوسته صائب بی هنر می پرورد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
