عـشــق مـرا بــر هـمـگـان بــرگـزیـدآمـد و مـسـتــانـه رخـم را گـزیـدشــکــر کــز آن کــان زر جـــعــفــریروی مــرا نــادره گــازی رســیــدبـــاد تـــ…
| عـشــق مـرا بــر هـمـگـان بــرگـزیـد | آمـد و مـسـتــانـه رخـم را گـزیـد |
| شــکــر کــز آن کــان زر جـــعــفــری | روی مــرا نــادره گــازی رســیــد |
| بـــاد تـــکــبـــر اگــرم در ســرســت | هم ز دم اوست که در من دمید |
| کــرد مــرا خــشــم مـه و بــر رخــم | گـنبـد نیلـی سـره نیلی کـشـید |
| بـــاده فــراوان و یــکــی جـــام نــی | بـوسـه پـیاپـی شد و لب ناپـدید |
| ای شــب کــفــر از مـه تــو روز دیـن | گـشـتـه یـزیـد از دم تـو بــایـزیـد |
| گو سـگ نفس این همه عـالم بـگیر | کی شـود از سـگ لب دریا پـلید |
| قفل خداییش بسی خون که ریخت | خـونـش بـریـزیم چـو آمـد کـلـیـد |
| جـان بـه سـعـادت بـکـشـد نفـس را | تـا بـه هم افتـند سـعید و شهید |
| هـیـچ شــکــاری نــرهـد زان صــیـاد | کو ز سگی های سگ تـن رهید |
| ای خــرف پــیـر جــوان شــو ز ســر | تــازه شــد از یـار هـزاران قــدیـد |
| وی بــــدن مـــرده بــــرون آ ز گــــور | صــور دمـیـدنـد ز عـرش مـجــیـد |
| خـامـش و بـشـنـو دهـل خـامـشـان | ایـدک الـلـه بــه عــیـش جــدیـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
