ای بــنــده بــازگــرد بــه درگــاه مــا بــیـابــشـنـو ز آسـمـان هـا حــی عـلـی الـصـلـادرهای گـلسـتـان ز پـی تـو گـشـاده ایمدر خـــارزار چـــنـــد د…
| ای بــنــده بــازگــرد بــه درگــاه مــا بــیـا | بــشـنـو ز آسـمـان هـا حــی عـلـی الـصـلـا |
| درهای گـلسـتـان ز پـی تـو گـشـاده ایم | در خـــارزار چـــنـــد دوی ای بـــرهــنــه پـــا |
| جــان را مــن آفــریـدم و دردیـش داده ام | آن کــس کــه درد داده هـمـو ســازدش دوا |
| قدی چـو سرو خـواهی در بـاغ عشق رو | کـایـن چــرخ کـوژپــشـت کـنـد قـد تــو دوتــا |
| بـاغی که برگ و شاخش گویا و زنده اند | بـاغـی کـه جـان نـدارد آن نیسـت جـان فـزا |
| ای زنـده زاده چــونـی از گــنـد مـردگــان | خـود تـاسـه می نگیرد از این مردگـان تـو را |
| هر دو جهان پر است ز حی حیات بخش | بــا جــان پــنـج روزه قــنـاعــت مـکــن ز مــا |
| جـان ها شـمـار ذره مـعـلـق همـی زننـد | هــر یـک چــو آفــتــاب در افــلــاک کــبــریــا |
| ایـشـان چـو مـا ز اول خـفـاش بــوده انـد | خفاش شمس گشت از آن بخشش و عطا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
