چـونک کـمـنـد تـو دلـم را کـشـیدیـوسـفـم از چــاه بــه صـحــرا دویـدآنک چـو یوسف بـه چـهم درفکندبـــاز بــه فــریــادم هــم او رســیــدچـون رسن لطف در…
| چـونک کـمـنـد تـو دلـم را کـشـید | یـوسـفـم از چــاه بــه صـحــرا دویـد |
| آنک چـو یوسف بـه چـهم درفکند | بـــاز بــه فــریــادم هــم او رســیــد |
| چـون رسن لطف در این چه فکند | چــنـبــره دل گـل و نـسـریـن دمـیـد |
| قیصـر از آن قصر بـه چـه میل کرد | چه چو بـهشتـی شد و قصر مشید |
| گفتم ای چه چه شد آن ظلمتـت | گفـت کـه خـورشـید بـه من بـنگرید |
| هر که فسردست کنون گرم شد | جــمـره عـشـقـت بــگـدازد جــلـیـد |
| قـیـصـر رومـسـت کـه بـر زنـگ زد | اوست که تـرسابـچه خواندش فرید |
| پـرتـو دل بــود کـه زد بــر سـعـیـر | پر شد و بشکافت که هل من مزید |
| دوزخ گفتش که مرا جان بـبـخش | تــا بــخــورم هــرک ز یــزدان بــریــد |
| بــرگـذر از آتــش ای بــحـر لـطـف | ور نـه بــمـردم تـبــشـم بــفـسـریـد |
| گــفــت کــه ای آتــش قــوم مــرا | زود بـه مـن ده کـه خـداشـان گـزید |
| جـملـه یکـایک بـه کـف او سـپـرد | گــفــت کــه نــار تــو ز نــورم رهـیـد |
| تـافـت ز تـبـریـز رخ شـمـس دیـن | شـمـس بــود نـور جــهـان را کـلـیـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
