بـه دلنشـینی صـحـرای عـشـق صـحـرا نیسـتسیاه خیمه این دشت جز سویدا نیستاگـر چــه زهـره شــیـرســت آب وادی عــشــقز ازدحـام جـگرتـشـنگان در او جـا نیسـت…
| بـه دلنشـینی صـحـرای عـشـق صـحـرا نیسـت | سیاه خیمه این دشت جز سویدا نیست |
| اگـر چــه زهـره شــیـرســت آب وادی عــشــق | ز ازدحـام جـگرتـشـنگان در او جـا نیسـت |
| گر از تـحـمل من خـصـم شـد زبـون چـه عـجـب | فـلـک حـریف زبـردسـتـی مـدارا نـیـسـت |
| صــدف ز خـــنــده ابـــر بـــهــار گــوهــر یــافــت | گهر نتیجه دهد خنده ای که بـیجا نیست |
| چه حاجت است بـه دامن چو آتش است بـلند؟ | جـنون کـامـل مـا را هوای صـحـرا نیسـت |
| بـه چـشم هر که در آن روی آتـشین محـوسـت | بـهشـت تـفـرقـه خـاطـر تـمـاشـا نیسـت |
| مــحــبــت پــدری گــر چــه هـســت دامـنـگــیـر | حـریـف جــذبــه مـردانـه زلـیـخـا نـیـسـت |
| کـدام شـبــنـم گـسـتـاخ در نـظـر بــازی اسـت؟ | که رنگ عصمت گلهای بـاغ بر جا نیست |
| بــه طـرف دامـن خــورشـیـد بــسـتــه ام دامـن | مرا چو سایه ز پـست و بـلند پـروا نیست |
| بـــه نــاخـــدای تـــوکــل ســـپـــرده ام خـــود را | مــرا تــردد خــاطــر ز مـوج دریـا نـیـســت |
| میی که خـشـت ز خـم بـرنداشت کم زورسـت | زبـون عقل بـود عاشقی که رسوا نیست |
| کدام صبر و چه طاقت، کدام عقل و چه هوش؟ | به عالمی که منم، که پای بـر جا نیست |
| در آشـــیــانـــه ســـیــمـــرغ هـــمـــت صـــائب | نـشـان لـکـه پـیسـی ز زال دنـیا نـیسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
