ای فــلــکــهــا ز فــروغ رخ زیــبـــای تـــو خــوشعـالـم خــاک هـم از ســایـه بــالـای تــو خــوشچه بهشتی تو که چون کنج لب و گوشه چشمنیسـت جـایی که ن…
ای فــلــکــهــا ز فــروغ رخ زیــبـــای تـــو خــوش | عـالـم خــاک هـم از ســایـه بــالـای تــو خــوش |
چه بهشتی تو که چون کنج لب و گوشه چشم | نیسـت جـایی که نبـاشـد زسـراپـای تـو خـوش |
روزت از روز دگــر خــوشــتـــر ونــیــکــوتـــر بـــاد | کـه شــد امـروز مـن از وعـده فـردای تــوخــوش |
نیسـت ممکـن که گشـاید ز تـماشـای بـهشـت | دل هـرکـس کـه نـگـردد ز تــمـاشـای تـو خـوش |
فــیـض درابــر ســیـاه و دل شــب مــی بــاشــد | می شود وقت دل از زلف سمن سای تو خوش |
فــارغ ازعــذر ســتــم بــاش کــه درمـشــرب مـا | هست چون لطف بـجـا، رنجش بـیجای تـوخوش |
چـون مـه عـیـد بـه انـگـشـت نـمـاینـدش خـلـق | لب هرکس شـود از لعـل شـکر خـای تـو خـوش |
چیست دربـار تـوای تـاجر کنعان، که شده است | دل یـک شــهـر زانـدیـشـه ســودای تــو خــوش |
چــشــم بــددور زابــری بــلـنـد تــو کـه هـســت | چـون مـه عـیـد دل خـلـق بـه ایـمـای تـو خـوش |
بـرتـو صـائب نـمـک عـشـق و جـنـون بـاد حـلـال | کـه مـراوقـت شـد از شـور سـخـنهای تـوخـوش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج