اگـر شــبــی ز وصـال تــو کـام بــرگـیـرمغـذای جـان ز لـب تـو مـدام بـرگـیـرمچـه بـاشـد از پـس چـندین هزار ناکامیاگـر من از لب شـیرینت کـام بـرگـیرمدل…
اگـر شــبــی ز وصـال تــو کـام بــرگـیـرم | غـذای جـان ز لـب تـو مـدام بـرگـیـرم |
چـه بـاشـد از پـس چـندین هزار ناکامی | اگـر من از لب شـیرینت کـام بـرگـیرم |
دلم بـسـوخـت درین غم بـگوی تـا از تـو | اگر مرا طـمعی هسـت خـام بـرگیرم |
تـو صـید من نشـوی ور کـنم ز جـان دانه | بـر آن نـهـادم دل را کـه دام بـرگـیـرم |
مرا ز لعل لبـت بـوسـه یی تـمنا هسـت | وگـر چـنانک نبـخـشـی بـوام بـرگیرم |
مقـیم کـوی تـوام، دل نمی کـند رغـبـت | که خاطر از تو و رخت از مقام برگیرم |
فغان مرغ سحر دوش خود مرا نگذاشت | که حظ خویشتـن از تـو تـمام بـرگیرم |
شـمایل تـو یکـی از یکـی بـدیع تـرسـت | بـگوی تـا دل خـویش از کدام بـرگیرم |
سخن ز شرم تو پـوشیده تـا بـکی گویم | حـجـاب شـبـهه ز روی کـلام بـرگـیرم |
مرا چـو لـعـل تـو هر جـزو گـوهری گـردد | چـو شـمع اگـر ز نگین تـو نام بـرگیرم |
مـرا بــکـام رسـان از لـبــان خـود گـرچـه | من این طمع نکنم کز تـو کام بـرگیرم |
مـرا اگـر تـو مـشـرف کـنی بـدشـنـامـی | منش بـجـای هزاران سـلـام بـرگـیرم |
کـمـینه بـنده تـو گـفـت سـیف فـرغـانی | که بـار خدمت تـو چـون غلام بـرگیرم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج