تـرک مسـت تـو بـه دست از مژه خـنجـر داردبـاز این فـتـنه ندانم که چـه در سـر داردیـارب از زلــف پــریـش تــو دلـم جــمـع مـبــادکــه پــریـشــانـی او ع…
| تـرک مسـت تـو بـه دست از مژه خـنجـر دارد | بـاز این فـتـنه ندانم که چـه در سـر دارد |
| یـارب از زلــف پــریـش تــو دلـم جــمـع مـبــاد | کــه پــریـشــانـی او عــالــم دیـگــر دارد |
| ماه نو در فلک از دست غمش شد به دو نیم | خــم ابــروی تــو اعــجــاز پــیـمـبــر دارد |
| دعوی عشق کسی راسـت مسـلم که مدام | اشــک ســرخ و رخ زرد و تــن لـاغـر دارد |
| تـنگ عـیشـی نکشـد آن که ز خـون آب جـگر | دم بـه دم بـاده گل رنگ بـه سـاغـر دارد |
| آن کـه بـر آب بـقـا شـد کـرمـش رهـبـر خـضـر | خــبــر از تــشـنـگـی کـام سـکـنـدر دارد |
| گـر نمی کـشـت مـرا، خـلـق نمی دانسـتـند | که دم از عشق زدن این همه کیفر دارد |
| اشــک عــشــاق کـجــا در نـظــرش مـی آیـد | لب لعـلی کـه بـسـی ننگ ز گـوهر دارد |
| حــال مـا بــی رخ آن مـاه کــســی مـی دانـد | که ز شب تا بـه سحر دیده بـر اختر دارد |
| طـوف بـت خـانه فـروغـی چـه کـنـد گـر نکـند | کـه بـتـان شـکـر و او هـم دل کـافـر دارد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
