تــو مـرا جــان و جــهـانـی چـه کـنـم جــان و جـهـان راتــو مـرا گـنـج روانـی چـه کـنـم سـود و زیـان رانــفــســـی یــار شــرابـــم نــفــســی یــار ک…
تــو مـرا جــان و جــهـانـی چـه کـنـم جــان و جـهـان را | تــو مـرا گـنـج روانـی چـه کـنـم سـود و زیـان را |
نــفــســـی یــار شــرابـــم نــفــســی یــار کــبـــابـــم | چــو در ایـن دور خـرابــم چـه کـنـم دور زمـان را |
ز هـــمـــه خـــلـــق رمـــیــدم ز هــمـــه بـــازرهــیــدم | نـه نهانـم نه بـدیدم چـه کـنـم کـون و مـکـان را |
ز وصـــال تــــو خــــمـــارم ســـر مـــخــــلـــوق نـــدارم | چـو تـو را صید و شکارم چـه کنم تـیر و کمان را |
چــو مــن انــدر تــک جــویـم چــه روم آب چــه جــویـم | چه توان گفت چه گویم صفت این جوی روان را |
چــو نـهـادم سـر هـسـتــی چـه کـشـم بــار کـهـی را | چو مرا گرگ شبـان شد چه کشم ناز شبـان را |
چه خوشی عشق چه مستی چو قدح بر کف دستی | خنک آن جا که نشستـی خنک آن دیده جان را |
ز تــو هـر ذره جــهـانـی ز تــو هـر قـطــره چــو جــانـی | چـو ز تـو یافت نشـانی چـه کند نام و نشـان را |
جــهــت گــوهــر فــایــق بـــه تـــک بـــحــر حــقــایــق | چـو بـه سـر بـاید رفـتـن چـه کـنـم پـای دوان را |
بـــــه ســــلــــاح احــــد تــــو ره مــــا را بـــــزدی تــــو | همه رختـم ستـدی تـو چـه دهم بـاج ستـان را |
ز شـــعـــاع مـــه تـــابــــان ز خـــم طـــره پــــیـــچـــان | دل من شد سبک ای جان بـده آن رطل گران را |
مــنــگـــر رنــج و بـــلــا را بـــنــگــر عـــشـــق و ولــا را | مـنـگــر جــور و جــفــا را بــنـگـر صــد نـگـران را |
غــم را لــطـــف لــقــب کــن ز غــم و درد طـــرب کــن | هم از این خـوب طـلب کن فـرج و امن و امان را |
بــطــلــب امــن و امــان را بــگــزیـن گــوشــه گــران را | بـــشــنــو راه دهــان را مــگــشــا راه دهــان را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج