تا سوی من آن چشم سیه را نگه افتاداز یک نـگـهـش دل بـه بـلـایی سـیه افـتـادمن بـنده آن خـواجـه که بـا مژده عفوشهر بـنده که بـر خـواست بـه فکر گنه افتـا…
| تا سوی من آن چشم سیه را نگه افتاد | از یک نـگـهـش دل بـه بـلـایی سـیه افـتـاد |
| من بـنده آن خـواجـه که بـا مژده عفوش | هر بـنده که بـر خـواست بـه فکر گنه افتـاد |
| گــردیــد امــیـد دلــم از ذوق فــرامــوش | هـرگـه کـه مـرا دیـده بــه امـیـدگـه افــتــاد |
| صـد بــار دل افـتــاد در آن چــاه زنـخـدان | یک بـار اگـر یوسـف کـنـعـان بـه چـه افـتـاد |
| از دسـت جـفـای تـو شـکایت نتـوان کرد | مسـکین چـه کند کار چـو بـا پـادشـه افتـاد |
| دل از صـف مـژگـان تـو بـیرون نبـرد جـان | مـانند شـکـاری کـه بـر جـرگ سـپـه افـتـاد |
| در مرحـله عشق تـو ای سـرو قبـاپـوش | چـنـدان بــدویـدیـم کـه از سـر کـلـه افـتــاد |
| ز امید نگـاهی کـه بـه حـالش نفـکـندی | دردا کـه مـریـض تـو بــه حـال تــبــه افـتــاد |
| آنـجـا کـه فـروغ مـه مـن یافـت فـروغـی | خورشید فروغی است که بر خاک ره افتاد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
