خـدمت شـمس حـق و دین یادگارت سـاقـیابــاده گـردان چــیـســت آخــر داردارت ســاقـیـاسـاقـی گـلـرخ ز می این عـقـل ما را خـار نهتـا بــگـردد جـمـلـه گـل …
| خـدمت شـمس حـق و دین یادگارت سـاقـیا | بــاده گـردان چــیـســت آخــر داردارت ســاقـیـا |
| سـاقـی گـلـرخ ز می این عـقـل ما را خـار نه | تـا بــگـردد جـمـلـه گـل ایـن خـارخـارت سـاقـیـا |
| جـام چون طاووس پـران کن بـه گرد بـاغ بـزم | تـا چـو طاووسـی شـود این زهر و مارت سـاقیا |
| کـار را بـگـذار مـی را بـار کـن بـر اسـب جـام | تــا ز کـیـوان بــگـذرد ایـن کـار و بــارت ســاقـیـا |
| تـا تـو بـاشی در عزیزی ها بـه بـند خود دری | می کند ای سخـت جـان خـاکی خوارت ساقیا |
| چشمه رواق می را نحل بگشا سوی عیش | تا ز چشمه می شود هر چشم و چارت ساقیا |
| عقل نامحرم بـرون ران تـو ز خلوت زان شراب | تــا نـمـایـد آن صــنـم رخــســار نـارت ســاقــیـا |
| بـیخـودی از می بـگیر و از خـودی رو بـر کـنار | تــا بــگــیـرد در کــنـار خــویـش یـارت ســاقــیـا |
| تو شوی از دست بینی عیش خود را بـر کنار | چـون بـگـیـرد در بـر سـیـمـیـن کـنـارت سـاقـیـا |
| گـاه تـو گـیـری بــه بــر در یـار را از بـیـخـودی | چـونـک بـیخـودتـر شـدی گـیرد کـنـارت سـاقـیـا |
| از مـی تـبــریـز گـردان کـن پـیـاپـی رطـل هـا | تــا بــبــرد تــارهــای چــنــگ عــارت ســاقــیــا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
