ای وصــالــت یـک زمــان بــوده فــراقــت ســال هـاای بــه زودی بــار کـرده بــر شـتــر احـمـال هـاشـب شـد و درچــیـن ز هـجــران رخ چــون آفـتــابدرفــ…
| ای وصــالــت یـک زمــان بــوده فــراقــت ســال هـا | ای بــه زودی بــار کـرده بــر شـتــر احـمـال هـا |
| شـب شـد و درچــیـن ز هـجــران رخ چــون آفـتــاب | درفــتــاده در شــب تــاریــک بـــس زلــزال هــا |
| چـون همی رفتـی بـه سکتـه حـیرتـی حـیران بـدم | چشم باز و من خموش و می شد آن اقبال ها |
| ور نـه سـکـتـه بـخـت بـودی مـر مـرا خـود آن زمـان | چــهـره خـون آلـود کـردی بــردریـدی شـال هـا |
| بـر سـر ره جـان و صـد جـان در شـفاعـت پـیش تـو | در زمان قربـان بـکردی خـود چـه بـاشد مال ها |
| تــا بــگـشـتــی در شــب تــاریـک ز آتــش نـال هـا | تــا چــو احــوال قـیـامـت دیـده شـد اهـوال هـا |
| تــا بــدیـدی دل عــذابــی گــونــه گــونـه در فــراق | سـنـگ خـون گـرید اگـر زان بـشـنـود احـوال ها |
| قـدهـا چـون تـیـر بــوده گـشـتـه در هـجـران کـمـان | اشک خـون آلود گشـت و جـمله دل ها دال ها |
| چـون درسـتـی و تــمـامـی شـاه تــبــریـزی بــدیـد | در صف نقصان نشست است از حیا مثـقال ها |
| از بــــرای جــــان پــــاک نـــورپــــاش مـــه وشـــت | ای خـداوند شـمس دین تـا نشـکـنی آمـال ها |
| از مــقـــال گـــوهــریــن بـــحـــر بـــی پـــایــان تـــو | لعل گشـتـه سـنگ ها و ملک گشـتـه حـال ها |
| حــال هـای کــامـلـانـی کــان ورای قــال هـاســت | شــرمــســار از فــر و تــاب آن نــوادر قــال هــا |
| ذره هــای خــاک هــامــون گــر بـــیــابـــد بـــوی او | هـر یـکـی عـنـقـا شـود تـا بـرگـشـایـد بـال هـا |
| بــال هـا چــون بــرگــشــایـد در دو عــالـم نـنـگــرد | گــرد خـــرگــاه تـــو گــردد والــه اجـــمــال هــا |
| دیــده نــقـــصـــان مــا را خـــاک تـــبـــریــز صـــفـــا | کـحـل بــادا تـا بـیـابــد زان بــسـی اکـمـال هـا |
| چـونـک نـورافـشـان کـنـی درگـاه بـخـشـش روح را | خــود چــه پــا دارد در آن دم رونـق اعـمـال هـا |
| خود همان بـخـشش که کردی بـی خـبـر اندر نهان | مـی کـنـد پــنـهـان پـنـهـان جـمـلـه افـعـال هـا |
| نـاگـهـان بــیـضــه شــکـافـد مـرغ مـعــنـی بــرپــرد | تــا هــمــا از ســایـه آن مــرغ گــیـرد فــال هــا |
| هم تو بنویس ای حسام الدین و می خوان مدح او | تـا بـه رغـم غـم بـبـینـی بـر سـعـادت خـال هـا |
| گر چه دست افزار کارت شد ز دستت بـاک نیست | دست شمس الدین دهد مر پـات را خلخـال ها |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
