چـسـان دل رانگه دارد کسی از چـشم قتـالش ؟کـه گـیـراتـر ز شـاهـین اسـت مـژگـان سـبـکـبـالـشنـگـردد چـون نـگـاه خـلـق حـیران خـط و خـالـش؟کــه گــیــرات…
| چـسـان دل رانگه دارد کسی از چـشم قتـالش ؟ | کـه گـیـراتـر ز شـاهـین اسـت مـژگـان سـبـکـبـالـش |
| نـگـردد چـون نـگـاه خـلـق حـیران خـط و خـالـش؟ | کــه گــیــراتــر بـــوداز خــون نــاحــق چــهــره آلــش |
| ازان آن چـهـره زیـبـاسـت از عـین الـکـمـال ایـمـن | کــه بــرآتــش ســپــنـد خــانـه زادی دارداز خــالــش |
| همان درخـواب خـون خـلق راچـون آب می نوشـد | بـه خون مردمان تـشنه است از بـس چشم قتـالش |
| ز حـسـن بـی مـثـالـی دارم امـیـد هـم آغـوشـی | کـه نگـرفـتـه اسـت در آغـوش خـود آیینه تـمـثـالـش |
| نـدیده اسـت از غـرور حـسـن هـرگـزسـایه خـودرا | نـدارد رحـم بـرخـود هـر کـه مـی افـتـد بـه دنـبـالـش |
| چــرا پــروانـه ای مـمـنـون شـمـع انـجــمـن گـردد | که آتـش می جـهد چـون سنگ و آهن از پـرو بـالش |
| مـرا آیـیـنـه رویـی هـمـچــو پــرتــو مـضـطـرب دارد | کـه از شـوخـی نـبــنـدد نـقـش درآیـیـنـه تـمـثـالـش |
| زرویـش چـون نـگـه دارم نـگـاه طـفـل مـشـرب را؟ | کـه صـد دام تــمـاشـاهـســت در هـر دانـه خــالـش |
| نمی دانم کجا می خورده است آن شوخ بی پروا | کــه شــرم آلــود مــی ریــزد عــرق ازچــهــره آلــش |
| (نـمـی آیـد بــه حــال ز تــدبــیـر مــســیـحــا هـم | کسی کز گردش چشمی دگرگون گشت احوالش ) |
| نــدارد زهــره گــفــتـــار صــائب درقــیــامــت هــم | نظـر بـازی کـه مـی سـازد شـکـوه حـسـن اولـالـش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
