مـرا وصـال تــو بــایـد صـبــا چــه ســود کـنـدچـو من زمین تـو گشتـم سما چـه سود کندایـا بــتــان شــکــرلـب چــو روی شــه دیـدممـرا جــمـال و کـمـال …
| مـرا وصـال تــو بــایـد صـبــا چــه ســود کـنـد | چـو من زمین تـو گشتـم سما چـه سود کند |
| ایـا بــتــان شــکــرلـب چــو روی شــه دیـدم | مـرا جــمـال و کـمـال شـمـا چـه سـود کـنـد |
| دلـم نـمـانـد و گــدازیـد چــون شــکــر در آب | جــمــال مــاه رخ دلــربـــا چــه ســود کــنــد |
| فــلـک بــبــســت مـیـان مـرا ز فــضــل کـمـر | ولـیک بـی شـه شـهره قـبـا چـه سـود کـنـد |
| هزار حـیلـه کـنـم مـن دغـا و شـیوه عـشـق | چـو شـه حـریف نبـاشـد دغـا چـه سـود کند |
| مـرا بــقــا و فــنـا از بــرای خــدمــت اوســت | مـرا چـو آن نـبــود ایـن بــقـا چـه سـود کـنـد |
| ســـقــا و آب بـــرای حـــرارت جـــگــرســـت | جگر چو خون شد ای دل سقا چه سود کند |
| فـلـک بـه نالـه شـد از بـس دعـا و زاری مـن | چـو بـخـت یـار نـبـاشـد دعـا چـه سـود کـنـد |
| مـگـو چـنین تـو چـه دانی بـلـادریسـت نـهان | خـدای داند و بـس کـاین بـلا چـه سـود کـند |
| چو خونبـهای تو ای دل هوای عشق ویست | مگو که کشتـه شدم خـونبـها چـه سود کند |
| تو هان و هان به دل و دیده خاک این ره شو | چـو خـاک بـاشـی بـاید عـلـا چـه سـود کـند |
| در آن فـلـک کـه شـعـاعـات آفـتــاب دلـسـت | هـزار ســایـه و ظــل هـمـا چــه ســود کـنـد |
| هما و سـایه اش آن جـا چـو ظلمتـی بـاشـد | ز نـور ظــلـمـت غــیـر فــنـا چــه ســود کـنـد |
| دلـــا تــــو چـــنـــد زنـــی لـــاف از وفـــاداری | بــرو بــه بــحـر وفـا ایـن وفـا چـه سـود کـنـد |
| صــفـای بــاقـی بــایـد کـه بــر رخــت تــابــد | تـو جـندره زده گـیر این صـفـا چـه سـود کـند |
| چــو کـبــر را بــگـذاری صــفــا ز حــق یـابــی | بــدانـی آنـگـه کـایـن کـبـریـا چـه سـود کـنـد |
| بــرو بــه نـزد خــداونــد شــمــس تــبــریـزی | فـقـیـر او شــو جــانـا غــنـا چــه ســود کـنـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
