از نــظـــرت روی مـــا مـــاه مـــنــور شـــودوز قــدمــت کــوی مــا مــعــدن گــوهـر شــودبــی مـدد تــو کـجـا نـور دهـد شـب بــمـاهور نــه بـــروز آ…
از نــظـــرت روی مـــا مـــاه مـــنــور شـــود | وز قــدمــت کــوی مــا مــعــدن گــوهـر شــود |
بــی مـدد تــو کـجـا نـور دهـد شـب بــمـاه | ور نــه بـــروز آفـــتـــاب از تـــو مـــنــور شـــود |
تـا تـو نخواهی کسی وصل تو نارد بـدست | ورچـه در آن جـسـتـجـوش پـای طلب بـر شود |
تـا کـه بـیفـتـم بـروی در قـدم تـو چـو گـوی | کـاش مـرا پـای سـعـی در پـی تـو سـر شـود |
گـر بـگـدایی چـو مـن بـنـگـری از راه لـطـف | هــم زر او کــیــمــیــا هــم مــس او زر شـــود |
چــون بــزمـیـن آفـتــاب در نـگـرد زآسـمـان | شــبــنـم افــتــاده را ســر بــفـلـک بــر شــود |
گر سـوی دوزخ بـرند از سـر کوی تـو خـاک | قــطــره مـاء حــمـیـم رشــحــه کــوثــر شــود |
مـاه بــجــای بــلـنـد از تــو چــه بــالــا بــود | سـرو بــپــای دراز بــا تــو چـه هـمـسـر شـود |
در کـف میزان عـقـل نیسـت بـقـیمت یکی | گــر چـــه زر و ســنــگ را وزن بـــرابـــر شــود |
دل دو جـهان تـرک کـرد تـا بـقـبـولـت رسـد | بــکــر چــو گــردد عــروس لــایــق زیـور شــود |
ایـن تــن رنـجــور را نـقــد بــود مـرگ جــان | گــر دل بـــیــمــار را درد تـــو کــمــتـــر شـــود |
دل هـمـگـی گـشـت روح از نـظـر تـو بـلـی | از نــظــر آفــتـــاب ســنــگ مــجــوهــر شــود |
از می عشقت چو من گر بخورد جرعه یی | زاهــد پـــرهــیــزکــار رنــد و قـــلــنــدر شـــود |
زآتـش سودای تو سیف چو لب خشک کرد | هم نفسش گرم گشت هم سخنش تر شود |
عـز تـو و بـخـت خـویش دیدم و معلوم شـد | کآنــچــه مــرا آرزوســت دیــر مــیـســر شــود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج