فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 24 آبان 1403

پایگاه خبری شاعر

شماره ١٣٣: من و عشقی که دست چرخ را چنبرکند زورش

من و عشقی که دست چرخ را چنبرکند زورشگــذارد درفــلــاخـــن کــوه قــاف عــقــل راشــورشکـمـان نـرم تــیـر ســخــت رادر چــاشـنـی داردمـشــو زنـهـار ای…

من و عشقی که دست چرخ را چنبرکند زورشگــذارد درفــلــاخـــن کــوه قــاف عــقــل راشــورش
کـمـان نـرم تــیـر ســخــت رادر چــاشـنـی داردمـشــو زنـهـار ایـمـن از فـریـب چــشــم رنـجــورش
ز خـال دلـفـریـب یـار مـشـکـل جـان تـوان بـردنکـنـون کـز گـرد خـط گـردیـده خــاک آلـود زنـبــورش
سـیاهی عـذر خـواهی همچـو آب زندگـی داردمـکـن قـطـع امـید از زلـف و از شـبـهـای دیـجـورش
درایــام بـــهــاران دیــده نــرگــس شــود گــویــاچـه مستـیها کند در دور خـط تـا چـشم مخـمورش
بـه دامـانـش ز سـیلـاب حـوادث گـرد نـنـشـینـدخـرابـی راکـه سـازد گـوشـه چـشـم تـو معـمورش
چـه سـازد بـاشراب عشق او یارب سـبـوی منکه خندان می کند چون نار این نه شیشه رازورش
زمـین سـیر چـشـمـان قـنـاعـت وسـعـتـی داردکـه دارد خــنـده بــرمـلـک سـلـیـمـان دیـده مـورش
چـه آسوده اسـت از دلگرمی غمخـوار، بـیماریکـه بــربــالـیـن ز آه سـرد بــاشـد شـمـع کـافـورش
اثــر دل زنـده دارد شــمـع اقــبــال ســکــنـدر راکــه از آیـیـنــه بــارد تــا قــیــامــت نــور بــرگــورش
ز اقـبـال مـحـبـت درمـقـامـی مـی یزنم جـولـانکه طـفل نی سـوارآید بـه چـشـمم دارو منصـورش
خوشا ابـری که اشک خود بـه دامان صدف ریزدخـوشـا تـاکـی کـه گردد قـسـمت میخـانه انگورش
چـنین گـیرد اگـر دنبـال ظـالـم اشـک مظـلـومانبــرآرد جــوش طــوفـان چــون تــنـور نـوح از گـورش
خـمار بـحـر هرگـز نشـکـند ازقـطـره ای، صـائبلب میگون چـه سازد بـا خـمار چـشم مخـمورش ؟

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج