جـمع گشـتـه سـایه الطاف بـا خـورشـید فضلجـمـع اضـداد از کـمـال عـشـق او گـشـتـه رواچــون نــقــاب از روی او بــاد صــبــا انــدرربــودمحو گشت آن جا خی…
| جـمع گشـتـه سـایه الطاف بـا خـورشـید فضل | جـمـع اضـداد از کـمـال عـشـق او گـشـتـه روا |
| چــون نــقــاب از روی او بــاد صــبــا انــدرربــود | محو گشت آن جا خیال جمله شان و شد هبا |
| لیک اندر محو هستیشان یکی صد گشته بود | هست محو و محو هست آن جـا بـدید آمد مرا |
| تــا بــدیـدم از ورای آن جــهــان جــان صــفــت | ذره هـــا انـــدر هــوایــش از وفـــا و از صـــفـــا |
| بـس خجـل گشتـم ز رویش آن زمان تـا لاجـرم | هـر زمـان زنـار مـی بــبــریـدم از جــور و جــفـا |
| گفـتـم ای مه تـوبـه کـردم تـوبـه ها را رد مکن | گفت بـس راهست پـیشت تـا بـبـینی توبـه را |
| صــادق آمـد گــفــت او وز مـاه دور افــتــاده ام | چــون حــجــاج گـمـشــده انـدر مـغـیـلـان فـنـا |
| نور آن مه چـون سـهیل و شـهر تـبـریز آن یمن | ایـن یـکـی رمـزی بــود از شـاه مـا صـدرالـعـلـا |
| مـن چـو موسـی در زمـان آتـش شـوق و لـقـا | ســوی کـوه طــور رفــتــم حــبــذا لـی حــبــذا |
| دیدم آن جـا پـادشاهی خـسروی جـان پـروری | دلربـایی جـان فـزایی بـس لطـیف و خـوش لقا |
| کـوه طــور و دشــت و صــحــرا از فــروغ نـور او | چـون بـهشـت جـاودانی گـشـتـه از فـر و ضـیا |
| سـاقـیـان سـیـمـبــر را جـام زریـن هـا بـه کـف | رویشـان چـون ماه تـابـان پـیش آن سـلطان ما |
| روی هـای زعــفــران را از جــمـالـش تــاب هـا | چـشـم هـای مـحـرمـان را از غـبــارش تــوتـیـا |
| از نوای عـشـق او آن جـا زمـین در جـوش بـود | وز هـوای وصـل او در چــرخ دایـم شــد ســمـا |
| در فـنا چـون بـنگرید آن شـاه شـاهان یک نظـر | پــای هـمــت را فــنــا بــنـهـاد بــر فــرق بــقــا |
| مـطـرب آن جـا پـرده ها بـر هم زند خـود نور او | کــی گــذارد در دو عــالــم پــرده ای را در هـوا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
