فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 3 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

چـو شـد کار آن سـرو بـن سـاخـتـهبـــه آیــیــن او جـــای پـــرداخـــتـــهبـپـردخـت ازان پـس بـه داننده مـردکـه چـون خـیزد از دانـش انـدر نـبـردپــر از…

چـو شـد کار آن سـرو بـن سـاخـتـه بـــه آیــیــن او جـــای پـــرداخـــتـــه
بـپـردخـت ازان پـس بـه داننده مـرد کـه چـون خـیزد از دانـش انـدر نـبـرد
پــر از روغــن گــاو جــامــی بـــزرگ فـرسـتــاد زی فـیـلـسـوف سـتــرگ
کــه ایـن را بــه انـدامـهـا در بــمــال سـرون و مـیـان و بـر و پـشـت و یال
بــیـاسـای تــا مـانـدگـی بــفـگـنـی بــه دانـش مـرا جــان و مـغـز آگـنـی
چـو دانـا بـه روغـن نگـه کـرد گـفـت کـه این بـنـد بـر مـن نـشـاید نهفـت
بــجــان انـدر افــگـنـد ســوزن هـزار فـرســتــاد بــازش ســوی شـهـریـار
بــه سـوزن نـگـه کـرد شـاه جــهـان بــــیـــاورد آهـــنـــگـــران را نـــهـــان
بــفــرمــود تــا گــرد بــگــداخــتــنـد از آهـن یکـی مـهـره یی سـاخـتـنـد
ســوی مــرد دانــا فــرســـتـــاد زود چــو دانـا نـگـه کـرد و آهـن بــســود
بــه ســاعـت ازان آهـن تــیـره رنـگ یکـی آینه سـاخـت روشـن چـو زنگ
بــبــردنـد نـزد ســکـنـدر بــه شــب وزان راز نــگـــشـــاد بـــر بـــاد لـــب
ســـکــنــدر نــهــاد آیــنــه زیــر نــم همـی داشـت تـا شـد سـیاه و دژم
بــر فـیـلـســوفـش فــرســتــاد بــاز بــــران کـــار شـــد رمـــز آهـــن دراز
خـــردمــنــد بـــزدود آهــن چـــو آب فـرسـتــاد بــازش هـم انـدر شـتـاب
ز دودش ز دارو کـــزان پـــس ز نـــم نـــگـــردد بـــه زودی ســـیــاه و دژم
سـکـنـدر نـگـه کـرد و او را بـخـوانـد بـپـرسـیـد و بـر زیرگـاهـش نـشـانـد
سخن گفتش از جام روغن نخست هـمــی دانـش نـامــور بــازجــســت
چــنـیـن گـفـت بــا شـاه مـرد خــرد کــه روغــن بــر انــدامــهــا بــگــذرد
تـو گفـتـی که از فـیلسـوفـان شـهر ز دانـش مـرا خــود فـزونـسـت بــهـر
بـه پـاسـخ چـنین گفتـم ای پـادشـا کــــه دانــــا دل مــــردم پـــــارســــا
چو سوزن پـی و استـخوان بـشمرد اگـر سـنـگ پـیـش آیـدش بــشـکـرد
بـه پـاسخ بـه دانا چـنین گفت شاه که هر دل که آن گشته باشد سپاه
بـه بـزم و بـه رزم و بـه خون ریختـن بــه هـر جـای بــا دشـمـن آویـخـتـن
ســخــن هــای بــاریـک مــرد خــرد چـو دل تــیـره بــاشـد کـجـا بــگـذرد
تـرا گفـتـم این خـوب گفتـار خـویش روان و دل و رای هـشــیـار خــویـش
ســخــن دانــد از مــوی بــاریـکــتــر تـــرا دل ز آهـــن نـــه تـــاریــکـــتـــر
تـو گفتـی بـرین سـالیان بـرگذشـت ز خــونـهـا دلـم پــر ز زنـگـار گـشـت
چــگـونـه بــه راه آیـد ایـن تــیـرگـی چـه پـیچـم سخـن را بـدین خـیرگی
تـــرا گــفــتـــم از دانــش آســمــان زدایـم دلـت تــا شــوی بــی گــمـان
ازان پـس که چون آب گردد بـه رنگ کــجــا کــرد بــایـد بــدو کــار تــنــگ
پــســنـد آمـدش تــازه گـفـتــار اوی دلـش تــیـزتــر گـشــت بــر کـار اوی
بــفــرمـود تــا جــامـه و ســیـم و زر بـــیــاورد گــنــجــور جــامــی گــهــر
بــه دانـا سـپـردنـد و دانـنـده گـفـت کـه مـن گـوهـری دارم انـدر نـهـفـت
که یابـم بـدو چیز و بـی دشمنست نه چـون خواستـه جـفت آهرمنست
بـه شـب پـاسـبـانان نخـواهند مـزد بـه راهی کـه بـاشـم نتـرسـم ز دزد
خــرد بـــایــد و دانــش و راســتــی کــه کــژی بــکــوبــد در کــاســتــی
مـرا خـورد و پـوشـیدنـی زین جـهان بــس از شــهـریـار آشــکــار ونــهـان
که دانش بـه شب پاسبـان منست خــرد تــاج بــیـدار جــان مــنــســت
بـه بـیـشـی چـرا شـادمـانـی کـنـم بــریـن خـواسـتـه پـاسـبــانـی کـنـم
بــفــرمــای تــا ایـن بــرد بــاز جــای خـــرد بـــاد جـــان مــرا رهــنــمــای
سـکـنـدر بـدو مـانـد انـدر شـگـفـت ز هـر گـونـه انـدیـشـه هـا بـرگـرفـت
بــدو گـفـت زیـن پـس مـرا بـر گـنـاه نـگـیـرد خــداونـد خــورشــیـد و مـاه
خـــریــدارم ایــن رای و پـــنـــد تـــرا ســخــن گــفــتــن ســودمــنــد تــرا

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج