بــس کــه در زلـف تــو دلـهـای اســیـران آب شــدحـلـقـه های زلـف یکـسـر حـلقـه گـرداب شـدروی او در دور خــط دلـخــوش کــن احــبــاب شــدراه خود را پـا…
| بــس کــه در زلـف تــو دلـهـای اســیـران آب شــد | حـلـقـه های زلـف یکـسـر حـلقـه گـرداب شـد |
| روی او در دور خــط دلـخــوش کــن احــبــاب شــد | راه خود را پـاک سازد خون چو مشک ناب شد |
| من چـه خـاشـاکـم، کـه در بـحـر فـلـک مـاه تـمام | ز اشـتــیـاق مـاهـی سـیـمـیـن او قـلـاب شـد |
| بــر لـطـیـفـان صـحـبــت گـوهـر گـرانـی مـی کـنـد | گوش گل را شـبـنم روشـن گهر سـیماب شـد |
| از بـزرگان روی دل بـا خـاکـسـاران خـوشـنماسـت | بـحـر بــا آن مـنـزلـت روشـنـگـر سـیـلـاب شـد |
| صــبــح پــیـری کــرد خــواب غــفــلـت مـا را گـران | بـادبـان بـر کـشـتـی ما پـرده های خـواب شـد |
| از تــوکـل هـر کـه پــشــت خــویـش بــر دیـوار داد | بـی سخن خـاک مراد خلق چـون محـراب شد |
| در هـمـیـن جـا سـر بــرآورد از گـریـبــان بــهـشـت | هر که را زخمی از آن شمشیر فتح الباب شد |
| شــانـه از مـوج طـراوت کـشـتــی دریـایـی اســت | بـس کـه در زلـف تـو دلـهـای اسـیران آب شـد |
| هیچ کس را دل به من از دوستان صائب نسوخت | گرچـه عـمرم صـرف در دلسـوزی احـبـاب شـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
