نـمـی تــابــد ز آتـش روی، خـط عـنـبــر آلـودشچه شمع است این که چون پروانه گردد گرد سردودشتـمـاشـای گـل و شـبـنـم گـوارا بــاد بــربــلـبـلکـــه بـــو…
نـمـی تــابــد ز آتـش روی، خـط عـنـبــر آلـودش | چه شمع است این که چون پروانه گردد گرد سردودش |
تـمـاشـای گـل و شـبـنـم گـوارا بــاد بــربــلـبـل | کـــه بـــوی گــل نــمــی ارزد بـــه روی گــریــه آلــودش |
خـــــدا از وعـــــده دور و دراز او نـــــگـــــه دارد! | کــه دارد وعـــده بـــافــردای مــحـــشـــر وعـــده زودش |
جهان پرتیر و شمشیرست و من پیراهنی دارم | کـه تـارش رشـتـه جـان اسـت و جـسـم نـاتـوان پـودش |
سـپـند شوخ چـشمی نذر آتـش کرده ام صائب | کـه خـواهـد چـشـم مـجـمـرروشـنـایـی یـافـت ازدودش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج