دیـدم شــه خــوب خــوش لـقــا راآن چـشم و چـراغ سینه ها راآن مــونـس و غــمــگــســار دل راآن جــان و جـهـان جـان فـزا راآن کــس کــه خــرد دهـد خــرد…
دیـدم شــه خــوب خــوش لـقــا را | آن چـشم و چـراغ سینه ها را |
آن مــونـس و غــمــگــســار دل را | آن جــان و جـهـان جـان فـزا را |
آن کــس کــه خــرد دهـد خــرد را | آن کس که صـفـا دهد صـفا را |
آن ســجــده گــه مــه و فــلــک را | آن قـــبـــلـــه جـــان اولــیــا را |
هـر پــاره مـن جـدا هـمـی گـفـت | کای شکر و سپاس مر خدا را |
مــوســی چــو بــدیـد نـاگــهـانـی | از ســوی درخــت آن ضــیــا را |
گفتـا که ز جـست و جـوی رستـم | چـون یافتـم این چـنین عطا را |
گفـت ای موسـی سـفـر رها کـن | وز دسـت بـیفـکـن آن عـصـا را |
آن دم مــوســی ز دل بــرون کــرد | همسـایه و خـویش و آشـنا را |
اخــلــع نــعــلــیــک ایـن بــود ایـن | کـز هـر دو جـهـان بــبــر ولـا را |
در خــانــه دل جــز او نــگــنــجـــد | دل دانـــد رشـــک انـــبـــیــا را |
گفت ای موسی به کف چه داری | گفـتـا کـه عـصـاسـت راه ما را |
گـفـتــا کـه عـصـا ز کـف بــیـفـکـن | بــنـگـر تــو عـجــایـب سـمـا را |
افــکــنــد و عــصــاش اژدهـا شــد | بــگـریـخـت چــو دیـد اژدهـا را |
گـفـتــا کـه بــگـیـر تــا مـنـش بــاز | چــوبــی سـازم پــی شـمـا را |
ســـازم ز عـــدوت دســـت یـــاری | ســازم دشــمـنـت مــتــکــا را |
تـــا از جـــز فــضــل مــن نــدانــی | یـــاران لـــطـــیـــف بـــاوفـــا را |
دســت و پــایــت چــو مــار گــردد | چـون درد دهیم دسـت و پـا را |
ای دســـت مــگــیــر غــیــر مــا را | ای پــا مـطـلـب جـز انـتــهـا را |
مــگــریـز ز رنــج مــا کــه هــر جــا | رنـجــیـسـت رهـی بــود دوا را |
نــگــریـخــت کــســی ز رنــج الــا | آمـــد بـــتـــرش پـــی جـــزا را |
از دانــه گــریـز بــیـم آن جــاســت | بــگـذار بــه عـقـل بــیـم جـا را |
شــمـس تــبــریـز لـطــف فــرمـود | چـون رفـت بـبـرد لـطـف هـا را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج