دیـدم رخ خــوب گــلــشــنــی راآن چشم و چـراغ روشنی راآن قـبـلـه و سـجـده گـاه جـان راآن عشـرت و جـای ایمنی رادل گفت که جـان سپـارم آن جـابـگـذارم هسـ…
| دیـدم رخ خــوب گــلــشــنــی را | آن چشم و چـراغ روشنی را |
| آن قـبـلـه و سـجـده گـاه جـان را | آن عشـرت و جـای ایمنی را |
| دل گفت که جـان سپـارم آن جـا | بـگـذارم هسـتـی و مـنـی را |
| جــان هـم بــه سـمـاع انـدرآمـد | آغـــاز نـــهــاد کـــف زنــی را |
| عـقـل آمد و گفـت من چـه گویم | این بخت و سعادت سنی را |
| این بوی گلی که کرد چون سرو | هر پـشت دوتـای منحـنی را |
| در عشـق بـدل شـود همه چـیز | تــرکــی ســازنـد ارمــنـی را |
| ای جان تو بـه جان جان رسیدی | وی تـن بـگـذاشـتـی تـنی را |
| یاقـوت زکـات دوسـت ما راسـت | درویــش خــورد زر غــنــی را |
| آن مـــریـــم دردمـــنـــد یـــابــــد | تـــازه رطــب تـــر جـــنــی را |
| تـــا دیــده غــیــر بـــرنــیــفــتـــد | منمای بـه خلق محـسنی را |
| ز ایـمـان اگــرت مـراد امـنـســت | در عـزلـت جــوی ایـمـنـی را |
| عـزلـت گـه چــیـسـت خـانـه دل | در دل خــو گـیـر سـاکـنـی را |
| در خــانـه دل هـمــی رســانـنـد | آن ســاغــر بــاقـی هـنـی را |
| خـامش کن و فن خـامشـی گیر | بــگـذار تــو لـاف پــرفــنـی را |
| زیـرا کــه دلـســت جــای ایـمـان | در دل مــی دار مؤمـــنــی را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
