مـنقـار مـن ز صـبـح ازل بـود دانه سـوزدر بـیـضـه بــود نـالـه مـن آشـیـانـه سـوزای بخت، چشم باز کن این بزم راببینمـایـیـم و آن نـگـار وشـراب بــهـانـه…
| مـنقـار مـن ز صـبـح ازل بـود دانه سـوز | در بـیـضـه بــود نـالـه مـن آشـیـانـه سـوز |
| ای بخت، چشم باز کن این بزم راببین | مـایـیـم و آن نـگـار وشـراب بــهـانـه سـوز |
| از چــشــم او مــدار تــمـنـای مـردمـی | هرگز که دید مردمی از مست خانه سوز |
| خـاکسـتـرش بـه دامن صـرصر گره زند | بـر طـور اگر نظر فکند حـسـن خـانه سـوز |
| بـلبل دگر به شعله آواز من کجاست ؟ | گـلـبـانگ من چـو بـرق بـود آشـیانه سـوز |
| صائب بـه قطع این غزل تـازه تـا رسـید | آتـش چـکـانـد از مـژه کـلـک زبــانـه سـوز |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
