چـو عـشـق را هوس بـوسـه و کنار بـودکــه را قــرار بــود جــان کـه را قــرار بــودشـکـارگـاه بـخـندد چـو شـه شـکـار رودولی چـه گویی آن دم که شه شکار بـ…
| چـو عـشـق را هوس بـوسـه و کنار بـود | کــه را قــرار بــود جــان کـه را قــرار بــود |
| شـکـارگـاه بـخـندد چـو شـه شـکـار رود | ولی چـه گویی آن دم که شه شکار بـود |
| هـزار سـاغـر مـی نـشـکـنـد خـمـار مـرا | دلم چو مست چـنان چـشم پـرخمار بـود |
| گهی که خاک شوم خاک ذره ذره شود | نــه ذره ذره مــن عــاشـــق نــگــار بـــود |
| ز هـر غـبـار کـه آوازهـای و هـو شـنـوی | بـــدانــک ذره مــن انــدر آن غــبـــار بــود |
| دلـم ز آه شــود ســاکـن و ازو خــجــلـم | اگــر چــه آه ز مـاه تــو شــرمـســار بــود |
| بـه از صـبـوری اندر زمانه چـیزی نیسـت | ولی نه از تو که صبر از تو سخت عار بود |
| ایـا بـه خـویـش فـرورفـتـه در غـم کـاری | تـو تـا بــرون نـروی از مـیـان چـه کـار بـود |
| چــو عـنـکـبــوت زدود لـعــاب انـدیـشــه | دگـر مـبـاف کـه پـوسـیـده پـود و تـار بـود |
| بـرو تـو بـازده انـدیـشـه را بـدو کـه بـداد | بـه شـه نگر نه بـه اندیشه کان نثـار بـود |
| چـو تـو نگویی گفـت تـو گفـت او بـاشـد | چــو تــو نـبــافـی بــافــنـده کـردگـار بــود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
