گـر چـه جـان مـا بـه ظـاهر هسـت از جـانـان جـدامـوج را نـتــوان شــمـرد از بــحــر بــی پــایـان جــدااز جـدایـی، قـطـع پـیـونـد خـدایی مـشـکـل اسـتگـ…
گـر چـه جـان مـا بـه ظـاهر هسـت از جـانـان جـدا | مـوج را نـتــوان شــمـرد از بــحــر بــی پــایـان جــدا |
از جـدایـی، قـطـع پـیـونـد خـدایی مـشـکـل اسـت | گـر شـود سـی پـاره، از هـم کـی شـود قـرآن جـدا |
مـی شــود بــیـگـانـگـان را دوری ظــاهـر حــجــاب | آشــنــایـان را نــمــی ســازد ز هـم هــجــران جــدا |
زود مـی پـاشـد ز هـم جـمـعـیـت بــی نـسـبــتـان | دانــه را از کــاه در خـــرمــن کــنــد دهــقــان جـــدا |
دل بــه دشـواری تــوان بــرداشــت از جــان عـزیـز | مـی شـود یـارب سـخـن چـون از لـب جــانـان جـدا |
تــا تــو ای ســرو روان از بـــاغ بــیــرون رفــتــه ای | دست افسوسی است هر برگی درین بستان جدا |
هـســت بــا هـر ذره خــاک مـن جــنـون کــامـلـی | مـی کـنـد هـر قـطــره از دریـای مـن طــوفـان جــدا |
عشق هیهات است در خلوت شود غافل ز حسن | نـیـســت در زنــدان زلــیـخــا از مــه کــنـعــان جــدا |
مـی تــوان از عـالـم افـســرده، دل بــرداشــت زود | از تــنـور ســرد مــی گــردد بــه گــرمــی نـان جــدا |
کـم نگـردد آنـچـه مـی آید بـه خـون دل بـه دسـت | نــیــســت از دامــان دریــا پــنــجــه مــرجــان جــدا |
قانع از روزی بـه تـلخ و شور شو صائب که ساخت | پــســتــه را آمــیـزش قــنــد از لــب خــنــدان جــدا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج