عـهد جـوانی گـذشـت، در غـم بـود و نـبـودنـوبـت پـیـری رسـیـد، صـد غـم دیـگـر فـزودکـارکـنـان سـپـهـر، بــر سـر دعـوی شـدنـدآنــچــه بــدادنــد دیــر، …
عـهد جـوانی گـذشـت، در غـم بـود و نـبـود | نـوبـت پـیـری رسـیـد، صـد غـم دیـگـر فـزود |
کـارکـنـان سـپـهـر، بــر سـر دعـوی شـدنـد | آنــچــه بــدادنــد دیــر، بــاز گــرفــتــنــد زود |
حـاصـل ما از جـهان نیسـت بـجـز درد و غم | هیچ ندانم چراست این همه رشک حسود |
نیست عجب گر شدیم شهره به زرق و ریا | پــرده تــزویــر مــا، ســد ســکــنــدر نــبــود |
نــام جــنـون را بــه خــود داد بــهـائی قــرار | نیسـت بـجـز راه عـشـق، زیر سـپـهر کبـود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج