بــرنـگ خــود نـیـم زآن رو وزآن مــوکه گل را رنگ بـخشد مشک را بودو چـشمم خیره شد در وی ندانمنـگـارسـتــان فـردوس اسـت یـارونــدارد هـیـچ خــوبــی فــر…
بــرنـگ خــود نـیـم زآن رو وزآن مــو | که گل را رنگ بـخشد مشک را بو |
دو چـشمم خیره شد در وی ندانم | نـگـارسـتــان فـردوس اسـت یـارو |
نــدارد هـیـچ خــوبــی فــر آن مــاه | نــدارد پـــر طــاوســان پـــرســتــو |
دهان چون پسته و پسته پر از قند | لبـان چـون شکر و شکر سخن گو |
عـجـب گـر ملک روم و چـین نگـیرد | نــگــار تــرک رو بــا خــال هــنــدو |
زمن چـون شـیر از آتـش می گریزد | بـلـی از سـگ گـریزان بـاشـد آهو |
نــهــاده دام انــدر حـــلــقـــه زلــف | فـگـنـده تــاب در زنـجــیـر گـیـسـو |
ایا چـون سـاحـری کـار تـو مشـکـل | ایا چـون سامری چـشم تـو جـادو |
اگــر در گــلـشــن آیـی، ســرو آزاد | زنــد در پــیــش بـــالــای تــو زانــو |
کـسـی را وصـل تــو گـردد مـیـسـر | کـه جـان بــر کـف بـود زر در تـرازو |
اگـر چـه آسـمـانش پـشـت بـاشـد | نـیـارد بــا تـو زد خـورشـیـد پـهـلـو |
کسـی کو پـیش گیرد کار عشـقت | نـهـد کــار دو عــالـم را بــیـکـســو |
جـــفــای تـــو وفــا بـــاشـــد ازیــرا | ز نـیکـو هـرچـه آید هـسـت نـیکـو |
از آن سـاعت که تـیر غمزه خـوردم | مــن از دســت کــمــانـداران ابــرو |
هماندم سـیف فـرغـانی بـدانسـت | که جرم عاشقان جرمیست معفو |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج