ای چـون تـو نـبـوده گـل در هیچ گـلـسـتـانیآن کـار چـه کارسـت آن کو تـازه کند جـانیگرچه نتوان گفتن می خوردن و خوش خفتندر زیر درخـت گـل بـا چـون تـو گـل…
| ای چـون تـو نـبـوده گـل در هیچ گـلـسـتـانی | آن کـار چـه کارسـت آن کو تـازه کند جـانی |
| گرچه نتوان گفتن می خوردن و خوش خفتن | در زیر درخـت گـل بـا چـون تـو گـلـسـتـانی |
| کآنـجــا ز هـوا نـبــود در طــبــع تــقــاضــایـی | وآنـجـا ز حـیـا نـبـود بـر بـوسـه نـگـهـبــانـی |
| عاشق ز لب جـانان خمری چـو عسل نوشد | زاهـد بـتـرش رویی بـا سـرکـه خـورد نـانـی |
| یک روز مـرا گـفـتـی کـامـت بـدهم یک شـب | سـیـراب کـجـا گـردد ایـن تـشـنـه بـبـارانـی |
| صاحب هوسان هریک نسبـت بـکسی دارند | چون من مگسی دارد چون تو شکرستـانی |
| در خـانـه نـشـین ورنـی بـر روی فـگـن بـرقـع | کآشفته شود ناگه شهر از چو تو سلطانی |
| بـا دشـمـن بـذ گـویم شـد دوسـت رقـیب تـو | بــهـر تــو روا دارم زاغــی بــزمــســتــانــی |
| گــر ســیـف ســرخــو را انـدر قــدمـت مـالــد | پـای مـلـخـی بـخـشـد موری بـسـلـیمـانی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
