بــه روز مـرگ چــو تــابــوت مـن روان بــاشـدگمان مبـر که مرا درد این جهان بـاشدبـــرای مــن مـــگـــری و مــگـــو دریــغ دریــغبــه دوغ دیـو درافـتـی…
| بــه روز مـرگ چــو تــابــوت مـن روان بــاشـد | گمان مبـر که مرا درد این جهان بـاشد |
| بـــرای مــن مـــگـــری و مــگـــو دریــغ دریــغ | بــه دوغ دیـو درافـتـی دریـغ آن بــاشـد |
| جــنـازه ام چــو بــبــیـنـی مـگـو فــراق فـراق | مـرا وصـال و مـلـاقـات آن زمـان بـاشـد |
| مــرا بـــه گـــور ســـپـــاری مــگــو وداع وداع | کـه گـور پـرده جـمـعـیت جـنـان بـاشـد |
| فــروشــدن چــو بــدیــدی بــرآمــدن بــنــگــر | غروب شمس و قمر را چرا زبـان بـاشد |
| تـــو را غــروب نــمــایــد ولــی شــروق بـــود | لحد چو حبس نماید خلاص جان باشد |
| کـدام دانـه فــرورفــت در زمـیـن کـه نـرســت | چـرا بـه دانه انسـانت این گمان بـاشد |
| کـــدام دلــو فـــرورفـــت و پـــر بـــرون نــامــد | ز چـاه یوسف جـان را چـرا فغان بـاشد |
| دهان چو بستی از این سوی آن طرف بگشا | که های هوی تـو در جـو لامکان بـاشد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
