فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 6 مرداد 1403

شماره ١٠٠: بیا ای جان نو داده جهان را

بــــیــــا ای جــــان نــــو داده جــــهــــان رابــــبــــر از کـــار عــــقـــل کـــاردان راچــــو تــــیـــرم تــــا نـــپــــرانـــی نـــپــــرمب…

بــــیــــا ای جــــان نــــو داده جــــهــــان رابــــبــــر از کـــار عــــقـــل کـــاردان را
چــــو تــــیـــرم تــــا نـــپــــرانـــی نـــپــــرمبـــیــا بـــار دگــر پـــر کــن کـــمــان را
ز عــشــقـت بــاز طــشــت از بــام افــتــادفــرســت از بـــام بـــاز آن نــردبــان را
مــرا گــویـنـد بــامـش از چــه ســویـســتاز آن ســـویــی کــه آوردنــد جـــان را
از آن سـویی کـه هر شـب جـان روانـسـتبــــه وقـــت صـــبــــح بــــازآرد روان را
از آن ســـو کـــه بــــهـــار آیـــد زمـــیـــن راچــراغ نــو دهــد صــبــح آســمــان را
از آن ســـو کــه عـــصـــایــی اژدهــا شـــدبـــه دوزخ بـــرد او فـــرعـــونـــیـــان را
از آن سو که تو را این جست و جو خاستنشان خود اوست می جوید نشان را
تـو آن مردی که او بـر خـر نشسـتـه اسـتهـمــی پــرســد ز خــر ایـن را و آن را
خــمـش کـن کـو نـمـی خــواهـد ز غــیـرتکـــه در دریــا درآرد هـــمـــگـــنـــان را

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج