شجاع الدین شقاقی – پایه ی وصل

1- از پیر خرابات دلم ، گلایه کردم
من منتظر وصلم و دل ، سه پایه کردم

2- دستم نرسیده کوته است و این سه پایه
امّید من است و عشق من ، کنایه کردم

3- یک پایه ی عشق من یقین است و خدا ، او
ناظر به دل و عشق من است و سایه کردم

4- یک پایه دگر شُکر به هر نعمت و جاریست
الحمد و لک الحمد و از او ، دو لایه کردم

5- یک لایه ی شُکر من ز یک خواب خدایی است
خود دیدم و تا وقت اجل ، چو دایه کردم

6- شاکر شدم آن شُکر دگر این نظر لطف
حبل دلم و یک سپر است و پایه کردم

7- انفاق به اخلاص شُدش پایه ی ثالث
این مایه زدم به عشق و دل ، چو آیه کردم

8- این آیه ی دل کعبه ی معشوق و همینجاست
میخانه ی عشق و شُکر از این سه پایه کردم