محمد جوکار
کاش میشد با صدای پای آب
رفت در رویای رقص یک شهاب
سوره های عشق را آغاز کرد
قد کشید با لمس آیه های ناب
کوچ کرد تا سرزمین عاشقی
در عبور دلپذیر از یک سراب
کاش در تکرار رقص لحظه ها
با دو چشم مست و جامی از شراب
سربلند از سرزمین واژه ها
بال بگشاییم مثل یک عقاب
کاش در پژواک نغمه های عشق
قهقه مستانه ی ساز و رباب
غرق در شور و نشاط و شادی و
پایکوبان ، دف زنان ، بی اضطراب
اشتیاق لمس خنده های ماه
چشم براه قاصدک ، پا در رکاب
در سکوت عاشقی تکرار کرد
داستان یوسف و تعبیر خواب
کاش با زیباترین شعر جهان
گیسوی مست و هزاران پیچ و تاب
شبنمی بر روی برگ گل شد و
مثل رقص یک حباب بر روی آب
بوسه زد بر ردپای غنچه ها
تکیه زد بر شانه های آفتاب
آتشی افکند بر ” یاس خیال”
مثل شمعی سوخت با یک انتخاب
م.ج. یاس خیال 1394.04.12
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: سایت شعر ایران