زین سـخـن مرغان وادی سـر بـه سـرســرنـگـون گـشـتــنـد در خــون جــگـرجـمـلـه دانسـتـنـد کـین شـیوه کـمـاننـیـسـت بــر بــازوی مـشـتـی نـاتــوانزین سـخ…
| زین سـخـن مرغان وادی سـر بـه سـر | ســرنـگـون گـشـتــنـد در خــون جــگـر |
| جـمـلـه دانسـتـنـد کـین شـیوه کـمـان | نـیـسـت بــر بــازوی مـشـتـی نـاتــوان |
| زین سـخـن شد جـان ایشان بـی قرار | هـم در آن مــنـزل بــســی مــردنـد زار |
| وان هـمـه مـرغـان هـمـه آن جــایـگـاه | سـر نـهـادنـد از سـر حــسـرت بــه راه |
| ســالــهـا رفــتــنــد در شــیـب و فــراز | صـرف شــد در راهـشــان عـمـری دراز |
| آنــچ ایــشـــان را دریــن ره رخ نــمــود | کــی تــوانـد شــرح آن پــاســخ نـمـود |
| گــر تـــو هــم روزی فــروآیــی بـــه راه | عــقــبــه آن ره کــنـی یـک یـک نـگــاه |
| بـــازدانــی آنــچ ایــشـــان کـــرده انــد | روشنت گردد که چـون خـون خورده اند |
| آخـــر الـــامـــر از مـــیــان آن ســـپـــاه | کــم رهـی ره بــرد تــا آن پــیـش گــاه |
| زان هـمـه مـرغ انـدکـی آنـجــا رسـیـد | از هـزاران کــس یـکــی آنـجــا رســیـد |
| بــاز بــعــضــی غــرقــه دریــا شــدنــد | بــاز بــعـضـی مـحــو و نـاپــیـدا شـدنـد |
| بــاز بــعــضــی بــر ســر کــوه بــلــنــد | تــشــنـه جــان دادنـد در گــرم و گـزنـد |
| بــــاز بــــعـــضـــی را ز تـــف آفـــتـــاب | گـشـت پـرهـا سـوخـتـه، دلـهـا کـبـاب |
| بــاز بــعــضــی را پــلــنـگ و شــیـر راه | کــرد در یــک دم بــه رســوایـی تــبــاه |
| بــاز بــعــضــی نـیـز غــایـب مــانــدنــد | در کــف ذات الــمــخـــالــب مــانــدنــد |
| بــاز بــعـضـی در بـیـابــان خـشـک لـب | تــشــنـه در گـرمـا بــمـردنـد از تــعــب |
| بــــاز بــــعــــضــــی ز آرزوی دانـــه ای | خـویـش را کـشـتـنـد چـون دیـوانـه ای |
| بــاز بــعـضـی سـخــت رنـجــور آمـدنـد | بــاز پــس مــانـدنـد و مـهـجــور آمـدنـد |
| بــاز بــعــضــی در عــجــایــبــهــای راه | بـــاز اســتـــادنــد هــم بـــر جــایــگــاه |
| بـــاز بــعــضــی در تــمــاشــای طــرب | تــــن فـــرو دادنـــد فـــارغ از طــــلـــب |
| عــاقــبــت از صــد هــزاران تــا یــکــی | بــیـش نــرســیــدنــد آنــجــا انــدکــی |
| عــالــمــی پــر مــرغ مــی بــردنــد راه | بــیـش نـرســیـدنـد سـی آن جــایـگـاه |
| سی تن بی بال و پر، رنجور و سست | دل شکسته، جان شده، تـن نادرست |
| حـضـرتـی دیـدنـد بــی وصـف وصـفـت | بـــرتـــر از ادراک عــقــل و مــعـــرفــت |
| بــرق اســتــغــنـا هـمـی افـروخــتــی | صد جـهان در یک زمان می سـوخـتـی |
| صـــد هـــزاران آفـــتـــاب مـــعـــتـــبـــر | صــد هـزاران مـاه و انـجــم بــیـشــتــر |
| جـــمــع مــی دیــدنــد حــیــران آمــده | هــمـــچـــو ذره پـــای کـــوبـــان آمــده |
| جـمله گفـتـند ای عـجـب چـون آفـتـاب | ذره مـحــوسـت پــیـش ایـن حــســاب |
| کــی پــدیــد آیـیـم مــا ایـن جــایــگــاه | ای دریـــغـــا رنـــج بــــرد مـــا بــــه راه |
| دل بـه کـل از خـویـشـتـن بـرداشـتـیـم | نیست زان دست این که ما پنداشتیم |
| آن همـه مـرغـان چـو بـی دل مـانـدنـد | هـمـچــو مـرغ نـیـم بــسـمـل مـانـدنـد |
| مـحـو مـی بــودنـد و گـم، نـاچـیـز هـم | تــــا بــــرآمـــد روزگـــاری نـــیـــز هـــم |
| آخــر از پـــیــشــان عــالــی درگــهــی | چـــاوش عـــزت بـــرآمـــد نـــاگـــهـــی |
| دیـد ســی مـرغ خــرف را مــانـده بــاز | بــال و پـرنـه، جـان شـده، در تـن گـداز |
| پـــای تـــا ســـر در تـــحـــیــر مــانــده | نـه تــهـی شـان مـانـده نـه پــر مـانـده |
| گـفـت هـان ای قـوم از شـهـر کـه ایـد | در چـنـیـن مـنـزل گـه از بــهـر چـه ایـد |
| چـیسـت ای بـی حـاصـلـان نام شـمـا | یـــا کـــجـــا بـــودســـت آرام شـــمـــا |
| یـا شـمـا را کـس چـه گـوید در جـهـان | بــا چــه کــارآیـنـد مــشــتــی نـاتــوان |
| جـمـلـه گـفـتـنـد آمـدیـم ایـن جـایـگـاه | تــا بـــود ســیــمــرغ مــا را پـــادشــاه |
| مـا هـمـه ســرگـشــتــگــان درگـهـیـم | بـــی دلـــان و بـــی قـــراران رهـــیـــم |
| مــدتــی شــد تـــا دریــن راه آمــدیــم | از هــزاران، ســی بــه درگــاه آمــدیـم |
| بــــر امــــیــــدی آمــــدیــــم از راه دور | تــا بــود مـا را دریـن حــضــرت حــضـور |
| کــی پــســنـدد رنـج مــا آن پــادشــاه | آخــر از لــطــفــی کــنــد در مــا نـگــاه |
| گفـت آن چـاوش کـای سـرگـشـتـگـان | هــمــچــو در خــون دل آغــشــتــگــان |
| گـر شـمـا بــاشـیـد و گـرنـه در جـهـان | اوســت مــطــلــق پــادشــاه جــاودان |
| صــد هــزاران عــالــم پـــر از ســـپـــاه | هـســت مــوری بــر در ایـن پــادشــاه |
| از شـمـا آخــر چــه خـیـزد جــز زحــیـر | بــازپــس گـردیـد ای مـشـتــی حـقـیـر |
| زان سـخـن هر یک چـنـان نومـید شـد | کــان زمــان چــون مـرده جــاویـد شــد |
| جـمـلـه گـفـتـنـد این مـعـظـم پـادشـاه | گـر دهـد مـا را بــخــواری ســر بــه راه |
| زو کــســی را خــواریـی هـرگـز نـبــود | ور بـــود زو خـــواریــی از عـــز نـــبـــود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
