“تو ماهي و من ماهي اين بركه ي كاشي”
از عشق زدي جمله مرا با که تو باشي؟
دفتر زده ام ز عشق مجهول ز بحري
اين دامنه از عشق شود با تو حواشي
دندان مگز از عشق که من فرصت ماهم
دندان بزن از شعر که شد باده به کاشی
گفتی که من و ماه و شب و قصه ی عالم
دیوانه شدم ،قصه ی تو،نمک چه پاشي؟
من دلهره ام غضب و گناه است ببخشای
این جمله ی من با تو شده دل به خراشی
مجبور شدم بیان فرستم به ممالك
مجبور مكن مرا ز يك جمله به فاشي
نزد من و تو به عشق ،حاكم ز سرودي
گریانم از این غزل به این عشق که باشی
پی نوشت:
با تضمین ازغزل ماه و ماهی اثر استاد علیرضا بدیع
……………………………………………………………
همای همراز
از این آشفته حالی چند داری؟
قضا از میکده بر پند داری
که خود از شعر تو مجنون ترينم
که از قصه قلم بر رند داری
که چون از مثنوی شعري سرودم
غزل را بر غزالی تند داری
تو خود شعر همایی از نیایش
که از من حادثه بر کند داری
سیده مریم جعفری
……………………………………………………
شاعر سیده مریم جعفری
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
