سیده الناز مرتضوی – …قصه ی ویران شدنم…

از سر شب تا به سحر اشک بریزم به رهش
دفتر اشعار من از جنس خیانت شده است

بس که گنه دیدم و از آتش او سوخت تنم
چند صباحیست دلم اهل دیانت شده است

بس که دعا کردم و دیوار شد هم راز دلم
تکیه به دیوار اتاق، مثل زیارت شده است

خانه نشد خانه دگر، نیست صدای نفسی
در طلبش جان و تنم اهل ریاضت شده است

تشنه ی دستش شده این زلف پریشان شده ام
جرعه ای از خاطر او، شربت عادت شده است

دل هوس روی و سرش، عقل چه شاد از سفرش!
جنگ میان دل و عقل، وقت شهادت شده است

میشنوم، روزی که از کوچه ی غم میگذرم،
قصه ی ویران شدنم نقل و روایت شده است…

#الناز_مرتضوی