سیدمحمود کاظمی – ایام فاطمیه(س)

آن غاصبان دین که به جرم سقیفه ای
آن قوم اوس و خزرج و یاران بی نسب

آنان که در نماز و نیاز مست بندگی
صورت مثال روز و به سیرت شهیر شب

ظاهر چو بندگان خدای دو عالم اند
باطن اسیر جاه و جهان و زر و ذهب

موجی ز حکم و داعی و طوفان ادعا
اما کجا به دل به خدا رهروان رب

شوری درون سینه ولی جنس شوره زار
در حب جاه و جهل و جهال آشنای تب

مطلوبشان تمام زمین است و آسمان
بر هرچه دیده طالب و بر غیر او طلب

عرفان و عرف و عارفشان هرچه خود کنند
گویی نه حکم واجب و فرمان مستحب

دلها اسیر مکنت و ظاهر به نکهت است
اما غریبه با گل و گلخانه ی ادب

منفور گشتگان زمین چون شکسته شد
حرم و حریم خانه ی شاهنشه عرب

آن شیر خیبر، او که جوانمرد روزگار
آن پادشاه جود و سخاوت ابا وهب

وآن لحظه را چو دید و چو شمشیر در نیام
داند خدا فقط که چه گفتش بزیر لب

دیدش صلاح دین و دمی چون سلاح خویش
رای اش به اول آمد و اولی و منتخب

هر روز و هر زمان که چنین سر نمیشود
باشد که تا خدای دو عالم کند غضب

تبت یدا ابی لهبن شد نثارشان
بر هرکه از ذراری و فرزند بو لهب