پیاده آمده اند این همه مسافرها
به نینوای تو در اربعین چو جابرها
اگرچه خولی و شمر و یزدها هستند
ولی به سمت تو مایل شده است خاطرها
و هرچه نعره ابن زیاد گشته بلند
ببین به جاده عشقت زدند عابرها
به پای آبله در راه عشق می گویند
نشان عاشقی ماست این جواهرها
پراست قافله ازعون وجعفروقاسم
پراست ازوهب وحر و بن مظاهرها
علم به دست فقیهی است از سلاله تو
که هست پیر و مراد همه معاصرها
پس از چهارده قرن غربت تو هنوز
زبان به مدح گشایند باز شاعرها
جهان به بهت فرو رفته،مات مانده،چرا؟!
پیاده آمده اند این همه مسافرها
شاعر سیدعلمدارابوطالبی نژاد
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
