دارو ندارم نذر فرزندان زهرا
جانم فدای نورِ چشمِ آلِ طاها
هردم زهجرکربلایت سوختم من
چشمِ امیدم برنگاهت دوختم من
امسال دل راکربلایی کن توارباب
ای گوهر دردانه ام ای دُرِ نایاب
من عاشقِ نام توام ای کوه ایمان
ای مظهر یکتاپرستی،عشقِ یزدان
درحسرت کرببلایت در فغانم
آتش کشیده هجررویت استخوانم
خواهم منِ آلوده را یک شب بخوانی
هرگز مبادا ازخودت مارا برانی
من روسیاه و دربدر در کوی مستان
صحن وسرایت بهتراز صد باغِ رضوان
من آرزو دارم شوم زائر به کویت
مرغ دلم پرمیزند دائم به سویت
آلوده دامانم ولی مهرت به جان است
لطف شما پورعلی تابیکران است
صدها غزل گفتم برای آل احمد
شایدکه راضی گرددازمن ذاتِ سرمد
آقادلم خون و نگاهم پرزماتم
شادم نما ای گوهرِ نایابِ عالم
#س احمدوند التماس دعا
شاعر سکینه احمدوند
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو
