سيد محمد طباطبايي – مسافر

بر من و منظرهءء درد تو ناظر بشوي

پرده را پس بزني نور بريزي در قاب

در حريم ِ حرم ِ عشق مجاور بشوي

غزل و شعر بخواني و به پرواز آيي

شاه بيت غزل و دفتر شاعر بشوي

يا چو مه نرم بيايي سحر از جنگل دور

خاطري سبز براي من و خاطر بشوي

قاصدك باشي و با باد مرا مژده دهي

با بهاران برسي مرغ ِ مهاجر بشوي

رفتي و در دل اين آيينه گم شد عكست

آيينه مي شكنم تا كه تو ظاهر بشوي

چشمهء نور بجوشد كه تو در بازكني

سحر و جادو بشوم باز تو ساحر
بشوي

طاقتم نيست بمانم تو نباشي اينجا

واي اگر باز سفر كرده مسافر بشوي

محمدطباطبايي