این غمت آخر مرا یکباره تبعیدم کند..
چشمهایت میتواند خوب،تهدیدم کند..
اینکه با خلقی نشستم،از دعاهایم بپرس..
منکه پوچم ، بهتر از هر آنچه را دیدم کند..
بغض من با سرکشی سویت هراسان میشود..
نبض من در پوششی با اشک
تمجیدم کند..
از چه گویم گفته ام هربار با صدها دلیل..
عشق من گاهی خدا میخواست
تأییدم کند..
از تو میگیرد دلم از خود، کمی
هم بیشتر..
در بهارم ،این زمستان هر چه
تشدیدم کند..!!
حرفهایم را به باران ها سپردم
روز و شب..
کاش اعجازی به سمتت باز
تبعیدم کند
#سودابه _بابادی
شاعر سودابه بابادی جو
بخش غزل | پایگاه خبری شاعر
منبع: شعر نو